Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Assassin Bugs Deceive Hungry Spiders



By Jennifer Viegas for Discovery News

Big spiders may frighten haunted house visitors this week, but spiders themselves would do well to fear assassin bugs.

A new study has just revealed the bugs' devious and deadly tactics. Like nightmarish bass players, assassin bugs pluck spider silk in webs, mimicking the movements of exhausted, stuck prey. When the hungry spider eases in for what it thinks is a sure meal, the assassin bug taps the spider, and then grabs, stabs and eats it.

The hunting technique, described in the latest Proceedings of the Royal Society B, exemplifies what's known as "aggressive mimicry," when a predator advertises its presence, yet uses deception to lure in its prey.

For the study, Anne Wignall, a researcher in the Department of Biological Sciences at Macquarie University, and co-author Phillip Taylor analyzed the assassin bug's hunting method.

They began by collecting spiders, as well as assassin bugs, on the grounds of their university. They also captured vinegar flies and aphids -- usual spider prey -- and leaves to simulate debris falling into a spider web.

Spiders and their webs were placed on a vibration-isolating table. Vibrations made in the webs by stuck flies, aphids, spiders-seeking mates and the falling leaves were all recorded and measured. The scientists also measured vibrations made by assassin bugs that plucked the web silk.

"Spiders tended not to respond to leaves and female spiders responded to male courtship by entering a characteristic copulatory position," according to the researchers.

Spiders reacted to the assassin bug silk plucks, however, as they did to struggling prey. Measurements of the pluck vibrations even showed that the "bad vibes" were nearly identical to those made by tired, stuck prey.

"To a spider, the vibrations generated by bugs may resemble small or exhausted prey that cannot mount high amplitude or high frequency struggles," Wignall and Taylor wrote.

Once the spider comes to investigate the plucking, which it senses by touch, the assassin bug will "tap the spider a few times while moving into position and attacking," Wignall noted.

Assassin bugs stalk spiders, too.

"The assassin bugs that stalk the spiders will tap the spider gently and very carefully with their antenna while they slowly move into position above the spider's body to attack," Wignall explained. "Once in position, the assassin bug will quickly stab the spider with its mouth part, called a proboscis or rostrum."

"The spider will usually stop struggling within 10 seconds of being stabbed by the assassin bug," added Wignall.

Studies on the behavior and biology of certain species of assassin bugs, such as those from South America, could help to wipe out Chagas disease, a parasitic infection.

According to the Howard Hughes Medical Institute, the protozoan parasite that causes the disease -- and is spread by South American assassin bugs -- affects millions of people each year, leading to severe chronic illness and tens of thousands of deaths.

"Anyone can be bitten by an insect while on holiday and unknowingly contract a parasitic disease," said Momar Ndao, laboratory director of the National Reference Center for Parasitology. "For example, people with Chagas disease -- caused by a parasite transmitted through the bite of the South American assassin bug -- can remain symptomless for two to three decades, while the parasites slowly invade the body's organs."

But some assassin bug species, such as those nicknamed "termite eaters," can benefit humans. These cunning pest-killers use dead termites to trick live ones into approaching them. This talent could make these assassin bugs a handy, natural form of pest control.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Online εκστρατεία της Greenpeace οδηγεί σε συμμόρφωση τη Nestle



Στην online καμπάνια της Greenpeace φαίνεται να υπέκυψε εν τέλει η Nestlé, η οποία και υπόσχεται τώρα να χρησιμοποιεί μόνο φιλικά στο περιβάλλον υλικά στα προϊόντα της.

Στο εξής, υπόσχεται η εταιρεία, θα χρησιμοποιεί μόνο φιλικό στο περιβάλλον φοινικέλαιο στις δημοφιλείς σοκολάτες της και θα ακυρώσει τις συμφωνίες που έχει συνάψει με προμηθευτές των οποίων οι ενέργειες οδηγούν σε αποψίλωση των δασών.
Επιπλέον, θα ζητήσει από μη κυβερνητική οργάνωση να επιβεβαιώσει την τήρηση των υποσχέσεών της, αφού ελέγξει τη λίστα των προμηθευτών της.

Οι υποσχέσεις αυτές έρχονται μετά από τρίμηνη εκστρατεία της Greenpeace, η οποία επιτέθηκε κατά των καταστροφικών για το περιβάλλον πρακτικών της Nestle μέσα από ιστοσελίδες όπως τα Facebook και YouTube. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι ένα εκατομμύριο άνθρωποι από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν στο YouTube παρωδία διαφήμισης της σοκολάτας KitKat, προϊόντος της Nestle, πριν αυτή αποσυρθεί για νομικούς λόγους. Η διαφήμιση έδειχνε έναν εργαζόμενο σε γραφείο να δαγκώνει με ευχαρίστηση την KitKat του η οποία είχε μέσα ένα δάχτυλο ουρακοτάγκου.

Η εκστρατεία αυτή της Greenpeace έδειξε για μια ακόμη φορά το πόσο ευάλωτες είναι οι πολυεθνικές εταιρείες σε εκστρατείες ΜΚΟ μέσω του διαδικτύου και έφερε στο προσκήνιο την οικολογική διαμάχη για το θέμα του φοινικέλαιου.

Χιλιάδες εκτάρια τροπικού δάσους έχουν αποψιλωθεί σε χώρες όπως η Μαλαισία και η Ινδονησία για τη δημιουργία των ειδικών εγκαταστάσεων παραγωγής φοινικέλαιου. Αποτέλεσμα φυλές να απομακρυνθούν από τη γη των προγόνων τους, να ενταθεί το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και να μειωθεί ακόμη περισσότερο ο αριθμός σπάνιων ζώων όπως η τίγρης της Σουμάτρας, αλλά και οι ουρακοτάγκοι, οι οποίοι ζουν μόνο στα νησιά Βορνέο και Σουμάτρα.

Μετά την αποκάλυψη από την εφημερίδα «The Independent» της χρήσης του συγκριμένου συστατικού από εταιρείες όπως οι Nestle, Marks & Spencer, Cardbury και Mars, εκπρόσωποι τους έσπευσαν να υποσχεθούν ότι θα καταφύγουν στην προμήθεια του ελαίου με τέτοιον τρόπο ώστε να μην καταστρέφεται το περιβάλλον.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Η Nestle, όμως, δήλωσε ότι θα συμμορφωθεί με τους όρους που επιβάλλει το αρμόδιο Roundtable on Sustainable Palm Oil όχι νωρίτερα από το 2015. Μέχρι την ημερομηνία αυτή θα συνεχίσει να προμηθεύεται το φοινικέλαιο από όποιους προμηθευτές επιθυμεί, κι ας καταστρέφεται έτσι το περιβάλλον.

Στις 17, λοιπόν, Μαρτίου η Greenpeace ξεκίνησε την εκστρατεία της κατά της εταιρείας, δηλώνοντας ότι διαθέτει στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι η φερόμενη ως προμηθεύτρια εταιρεία φοινικέλαιου της Nestle, Ινδονήσια εταιρεία Sinar Mas είναι υπεύθυνη για την αποψίλωση των τροπικών δασών. Η Nestle έσπευσε να διαψεύσει κάθε σχέση με την εταιρεία αυτή και ζήτησε από τον προμηθευτή της Cargill να εξετάσει τους ισχυρισμούς αυτούς.

Αυτό, όμως, δεν ήταν αρκετό για την Greenpeace, όπως και με τους οργισμένους καταναλωτές οι οποίοι δημοσίευαν οργισμένα κείμενα στη σελίδα της εταιρείας στο Facebook.

Mόνο όταν η Nestle ανακοίνωσε ότι θα συμμορφωθεί με τους κανονισμούς, προμηθευόμενη το 18% του αποθέματος της σε φοινικέλαιο από «βιώσιμες πηγές» και υποσχόμενη ότι το ποσοστό αυτό θα φτάσει το 50% το 2015, δήλωσε ικανοποιημένη η Greenpeace.

Πηγή: The Independent

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Η ελληνική μπίρα βγαίνει στον... αφρό



Ρισκάρισε, αλλά την καλή αρχή, όπως λέει, την έκανε. Μένει τώρα να επεκτείνει κι άλλο το εγχείρημά του, να εδραιωθεί στην αγορά. Από πέρυσι στα βαθιά της βύνης και του λυκίσκου, ο 40χρονος Διονύσης Χατζόπουλος σερβίρει από κοινού με τη σύζυγό του Μαρία την μπίρα Νέδα. Συνιδιοκτήτες της Μεσσηνιακής Μικροζυθοποιίας ΕΠΕ, στη μικρή μονάδα τους, στον δρόμο μεταξύ Μεσσήνης και Βελίκας, παράγουν από τον Απρίλιο του 2009 τα δικά τους μπουκάλια, των 330 και 500 ml.

«Στην Ελλάδα ουσιαστικά ισχύει μονοπώλιο, από τη στιγμή που μία και μόνο εταιρεία καλύπτει το 85% της αγοράς. Εκτιμήσαμε δηλαδή πως υπήρχε χώρος, προσοδοφόρο έδαφος και για μας για ένα τέτοιο βήμα. Είχαμε και άλλα εμπόδια να προσπεράσουμε: παιδευτήκαμε, για παράδειγμα, επί τρία χρόνια ωσότου εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες άδειες, από τον Δήμο, την Πολεοδομία, τις Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, Ανάπτυξης και Εμπορίου, μέχρι και από την Αρχαιολογική Υπηρεσία! Η γυναίκα μου υποχρεώθηκε να αφήσει στην άκρη τη δουλειά της, ως διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων στην Αθήνα, για να με ακολουθήσει. Με πίστεψε όμως και με στήριξε εξαρχής σ΄ αυτό που τώρα μαζί κάνουμε! Ακόμη βέβαια είμαστε σε εμβρυακό στάδιο, οι πωλήσεις μας δεν μας επιτρέπουν να μιλήσουμε προς το παρόν για δικαίωση. Ωστόσο ήδη είμαστε σε θέση να παράγουμε ώς και 70.000 φιάλες μηνιαίως», λέει στα «ΝΕΑ» ο μεσσήνιος ζυθοποιός.

Στην οικογενειακή επιχείρησή του απασχολούνται σήμερα άλλοι πέντε εργαζόμενοι, μετρημένοι άλλοι ως εξωτερικοί συνεργάτες. «Ξεκινήσαμε ως μπίρα ΄Μessina΄, αλλά αντιληφθήκαμε πως ιταλική ζυθοποιία είχε προλάβει να κατοχυρώσει την ονομασία αυτή, στη Μεσσίνα της Σικελίας. Επιλέξαμε, έτσι, το όνομα της Νέδας-του μοναδικού ποταμού με θηλυκή ονομασία- για να αντιπροσωπεύει την περιοχή, αλλά και για να θυμίζει κάτι από μυθολογίατην ομώνυμη νύμφη, Νέδα, τροφό του Δία. Μιλάμε για καθαρή ελληνική μπίρα, χωρίς χημικά, με βάση τον γερμανικό νόμο του 1516, περί καθαρότητας του ζύθου. Είναι προϊόν παστεριωμένο και φιλτραρισμένο...», λέει.

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ η μπίρα είναι ελληνική υπόθεση, έστω με καναδική συνδρομή. «Δύο είμαστε οι παραγωγοί της Ζέος, αυτοί που κάνουμε και όλες τις εργασίες: εγώ και ο Ντέιβιντ Γουντ- ο καναδός διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης Ζέος Ζυθοποιία Α.Ε., που άρχισε να λειτουργεί το 2000, αρχικά με έλληνα ιδιοκτήτη. Στο εργοστάσιό μας, στο 1ο χλμ. Ινάχου- Αργους, παράγουμε σήμερα τέσσερις διαφορετικές μπίρες με βύνη σιταριού, παστεριωμένες και απαστερίωτες, σε πλαστικές και γυάλινες φιάλες, αλλά και βαρέλια. Ετησίως, σε φουλ ρυθμούς, μπορούμε να παράγουμε ώς και έξι εκατομμύρια τόνους, 1.600 μπουκάλια ανά ώρα», εξηγεί ο Βαγγέλης Μπούρας, αρμόδιος για την παραγωγή και διακίνηση των εμπορευμάτων.

«Η μπίρα μας είναι ελληνικότατη, καθώς παράγεται με νερό από τις πηγές του Αναβάλου. Και το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ζέω, που σημαίνει βράζω, το διαλέξαμε επειδή ακριβώς το προϊόν μας βράζεται. Εδώ και πέντε χρόνια μάλιστα αναγράφουμε και το επιφώνημα “όπα” στην ετικέτα μας, στα μπουκάλια μας έχουμε ακόμη και την ελληνική σημαία και τον Μέγα Αλέξανδρο! Μέχρι τώρα, ευτυχώς, τα πάμε καλά, έστω με πωλήσεις μόνο σε καφετέριες, ξενοδοχεία και εστιατόρια του νομού, μικρότερες ποσότητες και σε επιλεγμένα μίνι μάρκετ και κάβες της Αττικής. Καταλαβαίνουμε ότι όλο αυτό θέλει και τον χρόνο του, δεν βιαζόμαστε. Το σημαντικό είναι πως ετοιμαζόμαστε και για τις πρώτες εξαγωγές μας σε ΗΠΑ και Καναδά!», λέει.

Gourmet απόλαυση

ΦΡΕΣΚΙΑ γεύση Κέρκυρας υπόσχεται από το 2009 και η Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία ΕΠΕ. Με έδρα τους στον Αρίλλα, οι ζυθοποιοί Σπύρος και Θανάσης Καλούδης, πατέρας και γιος, βγάζουν στο εμπόριο τρεις διαφορετικές μπίρες. «Πρόκειται για ζωντανά προϊόντα, με φυσικό άρωμα και γεύση, δίχως χρωστικές ή αρωματικές ύλες. Επιπλέον παράγονται, ζυμώνονται και ωριμάζουν με τον παραδοσιακό τρόπο, σ΄ ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, που μπορεί να διασφαλίσει την ποιότητα που επιτάσσει και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Είναι μπίρες που καταλήγουν ώριμες στην αγορά, δεν υπόκεινται σε καμία διαδικασία κονσερβοποίησης για έξτρα διάρκεια. Αντιθέτως είναι φρέσκες, διατηρούνται μόλις για δύο μήνες, μόνο για λίγες μέρες εκτός ψυγείου. Ούτε και φιλτράρονται, ώστε να μην αφαιρείται η μαγιά τους, αλλά να διατηρούνται όλες οι βιταμίνες Β. Παράλληλα, δεν έχουν υποστεί σταθεροποίηση, προκειμένου να μη χάνουν τις ωφέλιμες για τον οργανισμό πρωτεΐνες και πολυφαινόλες - γι΄ αυτό και στο ποτήρι είναι θολές.

Είναι... Χάρμα και γίνεται ανάρπαστη

Ο 41ΧΡΟΝΟΣ γερμανός μαθηματικός Μπερντ Μπρινκ και ο 40χρονος μηχανολόγος μηχανικός Γιάννης Λιονάκης είναι οι δύο μερακλήδες μπιροπαραγωγοί της Κρήτης. Ο πρώτος στους Αρμένους Ρέθυμνου (Ρεθυμνιακή Ζυθοποιία ΑΒΕΕ), όπου εμφιαλώνει από το 2001 την πρώτη ελληνική βιολογική μπίρα, την Βrink΄s Rethymnian, που είναι ήδη αναγνωρίσιμη και πέρα από το νησί. Εκπρόσωπος των Χανίων, ο κ. Λιονάκης έστησε επίσης μόνος του την ομόρρυθμη εταιρεία του, την Κρητική Ζυθοποιία «Χάρμα», στο Ζουνάκι, 25 χιλιόμετρα από την πόλη. Η ομώνυμη μπίρα του ήδη γίνεται ανάρπαστη. «Κατά γενική ομολογία οι μπίρες μας, ξανθιά και μαύρη, είναι καλές. Γι΄ αυτό και όλη η παραγωγή μας, 70.000 λίτρα ετησίως, εξαντλείται εντός νομού. Είναι που ο κόσμος έχει αναγνωρίσει πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό προϊόν, απαστερίωτο και αφιλτράριστο, χωρίς άλλη επεξεργασία στα συστατικά του. Σαν να πίνεις φυσικό χυμό πορτοκαλιού, αντί για μια πορτοκαλάδα με ανθρακικό», λέει.

«Μπήκαμε στον Αναπτυξιακό Νόμο, βάλαμε και λεφτά από την τσέπη μας, συνολικά το κόστος λειτουργίας μας ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο ευρώ. Οσο για τα περιθώρια κέρδους μας, θα έλεγα πως πρόκειται τελικά για ένα πολύ ακριβό χόμπι, απόσβεση δεν θα κάνουμε ποτέ, εάν δεν επεκταθούμε».

«Το καλύτερο φάρμακο!»

ΠΡΩΗΝ φαρμακοποιός στο επάγγελμα, ο 47χρονοςΑλέξανδρος Κουμάντος έκανε την μπίρα... φάρμακό του! Από τον Σεπτέμβριο του 2005 έστησε στη Δραπετσώνα την Πειραϊκή Μικροζυθοποιία, σήμερα Α.Ε., έγινε ένας από τους τρεις παραγωγούς στην Ελλάδα που εμφιαλώνουν βιολογική μπίρα, τη στέλνει πλέον και σε ελβετική αλυσίδα ντελικατέσεν. «Βγαίναμε στο εξωτερικό και ευχαριστιόμασταν να πίνουμε μπίρα, εδώ τέτοιες γεύσεις δεν υπήρχαν. Αυτές λοιπόν είπαμε να προσφέρουμε, όχι να μιμηθούμε βιομηχανικές μπίρες που υπήρχαν ήδη στα ράφια. Σήμερα πια λέμε πως αξίζει τον κόπο όλη αυτή η προσπάθεια και σκληρή δουλειά! Αλλά για να είσαι συνεχώς στην αγορά, χρειάζεσαι και διαρκείς επενδύσεις, πράγμα δύσκολο στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε υποστήριξη από πουθενά, ό,τι κάνουμε είναι από ίδια κεφάλαια. Φέτος σκοπεύουμε και να μεταστεγαστούμε στη Βιομηχανική Περιοχή Λαμίας, για να φύγουμε από κατοικημένη περιοχή. Η μονάδα μας μεγαλώνει, γιατί ακριβώς έχει αυξηθεί και η ζήτηση των προϊόντων μας: με δύο τύπους μπίρας, φέτος θα ξεπεράσουμε τα 1.500 εκατόλιτρα, υπερδιπλάσια δηλαδή από τα 700 περσινά», λέει, δίνοντας τη δική του εξήγηση για τις ανοδικές τάσεις που εν μέσω κρίσης καταγράφει η Πειραϊκή, πωλούμενη σε κάβες και μεγάλα σούπερ μάρκετ σ΄ όλη την Ελλάδα.

Πηγή: Αναδημοσίευση του ρεπορτάζ του Π. Στεφανή στα Νέα της 19/7/2010

Έρχεται νέα γενιά αντιιικών φαρμάκων



Τα νέα ευρήµατα ανατρέπουν την επικρατούσα θεωρία της Ανοσολογίας, σύµφωνα µε την οποία τα αντισώµατα - πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήµατος που εξουδετερώνουν τα µικρόβια - αδυνατούν να πολεµήσουν τον ιό από τη στιγµή που θα εισδύσει στο ανθρώπινο κύτταρο. Οι επιστήµονες από το εννέα φορές βραβευµένο µε Νοµπέλ Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας του Cambridge έδειξαν ότι το ανοσοποιητικό σύστηµα µπορεί εν τέλει να καταστρέψει έναν ιό, έστω και αν έχει εισβάλει στο ανθρώπινο κύτταρο. Συνεπώς, καταλήγουν στο πόρισµά τους οι ερευνητές, ανοίγει ο δρόµος για τη δηµιουργία µιας νέας γενιάς αντιιικών φαρµάκων, τα οποία θα ενισχύουν τον φυσικό µηχανισµό του κυττάρου που εξοντώνει τον ιό. Η πρώτη κλινική δοκιµή των φαρµάκων αυτών αναµένεται να αρχίσει σε 2-5 χρόνια.

Οι ιοί είναι απλά σωµατίδια που αποτελούνται από ένα πρωτεϊνικό περίβληµα, µέσα στο οποίο υπάρχει το γενετικό τους υλικό. Ωστόσο, δεν έχουν την ικανότητα να πολλαπλασιάζονται µόνοι τους και για τον λόγο αυτό µολύνουν άλλα κύτταρα. Θεωρούνται οι πιο στυγεροί «δολοφόνοι» του ανθρώπου, καθώς ευθύνονται για σχεδόν διπλάσιους θανάτους συγκριτικά µε τον καρκίνο. Η καταπολέµησή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη επειδή έχουν την ιδιότητα να εισχωρούν στο εσωτερικό του κυττάρου που προσβάλλουν και είναι πολύ ανθεκτικοί στην επίθεση του ανοσοποιητικού συστήµατος και των ισχυρών αντιβιοτικών. Οι επιστήµονες έχουν αναγνωρίσει εκατοµµύρια διαφορετικά είδη ιών που προσβάλλουν τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά, ακόµη και τα βακτήρια.

Στους ανθρώπους, εκτός από το κοινό κρυολόγηµα, τη γρίπη και τη γαστρεντερίτιδα, οι ιοί είναι ακόµη υπεύθυνοι για την ανεµοβλογιά, την πολιοµυελίτιδα, τον έρπητα, το ΑΙDS και κάποιες µορφές καρκίνου.

«Οι γιατροί έχουν στη διάθεσή τους πολλά αντιβιοτικά για την καταπολέµηση των βακτηριδίων, όχι όµως αντιιικά φάρµακα. Αν και είναι σχετικά νωρίς, και δεν γνωρίζουµε ακόµη εάν µπορούν να αντιµετωπιστούν όλοι οι ιοί µε αυτόν τον µηχανισµό του ανοσοποιητικού συστήµατος, είµαστε ενθουσιασµένοι που η ανακάλυψή µας θα οδηγήσει στη δηµιουργία νέων φαρµάκων», επισηµαίνει στην «Guardian» ο δρ Λίο Τζέιµς, επικεφαλής της έρευνας.

Γυμναστική κατά του κρυολογήματος

Όσοι αθλούνται συχνά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν από το κοινό κρυολόγημα αποδεικνύεται σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν 1.000 άνθρωποι και δημοσιεύθηκε στην βρετανική επιθεώρηση αθλητικής ιατρικής.

Σύμφωνα με την έρευνα του κρατικού πανεπιστημίου Appalachian στην Νότια Καρολίνα, όσοι αθλούνται συχνά έχουν τις μισές πιθανότητες να αρρωστήσουν και ακόμη και αν νοσήσουν τα συμπτώματα είναι λιγότερο έντονα συγκριτικά με όσους δεν ασκούνται.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η γυμναστική ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης όπως επισημαίνουν το είδος της άσκησης δεν χρειάζεται να είναι έντονο, ακόμη και μετριοπαθής γυμναστική μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά στον οργανισμό.

Εκτιμάται ότι οι ενήλικες νοσούν δύο με πέντε φορές το χρόνο. Ωστόσο σύμφωνα με την έρευνα αν κάποιος συμπεριλάβει στην καθημερινότητά του μια μετριοπαθή άσκηση τότε αυξάνει τις πιθανότητες να μη αρρωστήσει καθόλου ή τα συμπτώματα να είναι ήπια.

Για τη συγκεκριμένη μελέτη οι αμερικανοί ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να καταγράψουν τον όποιο βήχα ή φτέρνισμα είχαν μέσα σε περίοδο τριών μηνών από το φθινόπωρο έως και το χειμώνα. Επίσης τους ζήτησαν να καταγράψουν πόσο συχνά κάνουν γυμναστική έστω και για είκοσι λεπτά, τη διατροφή τους, ακόμη και γεγονότα που τους άγχωσαν πολύ, καθώς το στρες επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Αυτό που διαπιστώθηκε ήταν ότι όσοι αθλούνταν πέντε ή περισσότερες φορές την εβδομάδα αρρώστησαν κατά μέσο όρο για πέντε ημέρες συγκριτικά με τις εννέα ημέρες που έμειναν στο κρεβάτι όσοι δεν αθλούνταν καθόλου ή γυμνάζονταν λίγο.

Επίσης τα συμπτώματα ήταν ήπια για όσους είχαν τη γυμναστική ενταγμένη στο καθημερινό τους πρόγραμμα, ενώ διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες, παντρεμένοι και όσοι τρώνε πολλά φρούτα νοσούν σπανιότερα.

Πηγή: TVXS

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Bounce-Less Bungee Cord Promises Gentler Jump


By Eric Bland, for Discovery News

The next time you bungee jump off a cliff, new materials developed in the United States and Canada may be able to provide you with a smoother ride.

Based on mermaid's necklace, a gooey, stringy material snails use to protect their growing embryos, the synthetic substance could have a range of applications, from bounce-less bungee cords to replacement, artificial ligaments for knees and other joints.

"These delicate little critters are tossed around for months and months by very large breakers and manage to survive," said Herbert Waite, a professor at the University of California, Santa Barbara, and co-author of a new paper in the journal Nature Materials who is studying the mermaid's necklace.

"You could put something that delicate in a leather or plastic pouch, subject it to that same environment, and it would be very damaged."

Washed up on the beach, mermaid's necklace resembles a translucent, gooey string of pearls several feet long.

At the molecular level, mermaid's necklace resembles a twisted ladder, similar to DNA, but with three stringers instead of two.

As the twisted triple helix emerges from the whelk, a snail found on the East Coast of the United States, the creature layers the strands on top of each other, forming a small, tube-shaped casing. The 50 to 100 strands give the necklace the strength of plastic and the flexibility of rubber.

Pulled in opposite directions, mermaid's necklace stretches like a rubber band, the bonds between the coiled triple helices breaking one by one as the material elongates.

Unlike a rubber band, however, once the maximum length is reached, mermaid's necklace doesn't quickly bounce back. The triple helices slowly re-form the broken bonds, shortening the strand back to its original resting length.

If a person jumped off a bridge using a cord made of mermaid's necklace, the bungee jumper would come to a gentle halt before being slowly raised back up.

Mermaid's necklace is far from the only biological material inspiring scientists to create a synthetic analog. Other biomemetic materials based on abalone shells or drag line spider silk have received extensive attention over the years.

Yet despite many attempts to create a synthetic analog of these super strong, super tough natural materials, none has fully replicated the genuine article.

Mermaid's necklace could be one of the first materials to have an effective synthetic counterpart, says Bob Shadwich, a scientist who studies biomemetic materials at the University of British Columbia.

Spider silk protein, for example, can be made from transgenic goats, but human scientists still can't weave those proteins together the way spiders can.

Mermaid's necklace proteins, on the other hand, "show a very strong propensity to self-assemble, which makes producing the material much easier," said Shadwick.

In fact, one of Shadwick's students has already electospun a synthetic version of mermaid's necklace. Electrospinning was developed decades ago to produce synthetic materials like nylon. The student "just hasn't gotten to the point of testing its material properties yet," said Shadwick.

If a synthetic version of mermaid's necklace is developed, there would be a wide range of potential applications for this material: parachute cord that provides a gentle stop instead of an abrupt jerk, rope that automatically raises a fallen climber back to his starting position, and self-healing, artificial tendons and ligaments, just to name a few.

"It's not far fetched at all," said Shadwick. "It's just a matter of getting it done."

While many scientists are working on synthetic analogs of mermaid's necklace and spider silk for the benefit of humans, Waite says that he is focused on studying animals like the channeled whelk to help preserve them.

In the coming years, "40 percent of all marine species will become extinct due because of man made reasons," said Waite.

"A lot of people are focused on these animals only because they are a treasure trove of applications, but those applications won't be around if these species vanish," he added

Genetically Engineered Silkworms Spin Like Spiders



By Eric Bland, for Discovery News

If Spider-Man ever ran out of webs, he could now enlist an army of silkworms to spin extra high-tensile spider silk.

Scientists have created a genetically modified silkworm that spins a new kind of silk: a hybrid of silkworm silk and spider silk.

The new material alone could shake up the textile industry, while future silk hybrids could be used in everything from bulletproof clothing to artificial tendons.

"Compared to normal spider silk, it's not as strong," said Malcolm Fraser, a scientist from the University of Notre Dame. "But we are confident that, this being our first attempt, that we will be able to tweak the system to bring the system closer to the strength of true spider silk."

Fraser, along with professor Randy Lewis from the University of Wyoming, developed the spider-silk-spinning silkworms.

Silkworms have helped clothe people for thousands of years by reliably producing large quantities of a soft, supple and luxurious material.

Spider dragline silk is significantly stronger than silkworm silk -- so strong that it can best steel wire -- but it is hard to make.

"They just don't produce enough silk," said Fraser, who notes that a golden cloth on display at the American Museum of Natural History in New York City required more than one million spiders to produce. "One million silkworms can produce considerably more silk than one million spiders."

The new silk is a hybrid of spider silk and silkworm silk. It is stronger and finer than silkworm silk, but not quite as strong as spider silk. "It would definitely be stronger (than a normal silk shirt)," said Lewis. "But it wouldn't flow like silkworm silk does."

"It's a fabulous accomplishment," said Cheryl Hayashi, a spider silk expert and a professor at the University of California, Riverside.

Other groups have produced spider silk protein in plants, in bacteria and even in goat's milk. But spider silk protein is not the same as spun spider silk. The silkworms have the necessary body parts to spin the protein into silk threads -- and to produce it in large quantities.

The new silk alone could shake up the textile industry by creating a softer, stronger fabric that still looks like silk.

Fraser and his team, however, have bigger plans in mind.

In this work the Notre Dame and University of Wyoming scientists replaced only one of multiple silk-producing genes in silkworms with spider silk genes. Eventually they want to replace multiple silkworm silk-producing genes with spider silk genes.

In particular, they hope to insert genes from the newly discovered Darwin's Bark Spider (Caerostris darwini), which produced silk twice as strong as any other. That's more than 10 times stronger than Kevlar, a fabric commonly found in bulletproof vests.

Mass produced, stronger-than-steel spider silk will also have a range of biomedical applications, said Fraser and Lewis. Hybrid silk could be speed wound-healing, eliminate or reduce the need for cadaver-derived tendons and ligaments.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Αρχαία ελληνικά στα δημοτικά σχολεία της Οξφόρδης από το Σεπτέμβρη!




Από το Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα δημοτικά σχολεία της Οξφόρδης, απόφαση που ελήφθη από το βρετανικό υπουργείο Παιδείας. Η εφημερίδα Guardian μάλθιστα πραγματοποίησε δημοσκόπηση στην ιστοσελίδα της, στην οποία το κοινό απάντησε, σε ποσοστό 80%, ότι η διδασκαλία αρχαίων ελληνικών "είναι καλή ιδέα. Τα αρχαία ελληνικά είναι η ρίζα του πολιτισμού".

Όπως σημειώνει στο σχετικό άρθρο της η Daily Telegraph, μετά από την επιτυχία που συνάντησε προηγούμενο πρόγραμμα για την εισαγωγή λατινικών σε δεκάδες δημοτικά σχολεία της χώρας, τα αρχαία ελληνικά θα διδάσκονται σε τρία σχολεία στην περιοχή της Οξφόρδης (160 μαθητές) παράλληλα με μαθήματα ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού,.

Πρόκειται για το σχέδιο Ίρις του οποίου ηγείται οργάνωση με θέμα την προαγωγή της διδασκαλίας των κλασικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη Βρετανία. Η δρ. Lorna Robinson, η οποία ηγήθηκε της μάχης για την επαναφορά και των λατινικών στα σχολεία, θεωρεί πως τα αρχαία ελληνικά θα έχουν μεγάλη επιτυχία, αφού «θα παράσχουν μια καθαρή και συναρπαστική βάση για την κατανόηση πολλών πολυπλοκοτήτων της αγγλικής γραμματικής».

Πηγή: TXXS